η φωνη καποιου που βιωσε τις φλογες απο κοντα

ΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΛΑΒΑ!

ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ
> Ν... Φ.......... ΟΠΟΥ ΠΛΑΪ ΠΛΑΪ ΜΟΝΟΙ
> ΜΑΣ ΔΙΝΑΜΕ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
>
>
> Ο αποστολέας του email είναι φίλος,
> εθελοντής δασοπυροσβέστης, και το κείμενο
> που ακολουθεί είναι γραμμένο από έναν
> από τους συναδέλφους του!
>
> 21/8/2007
>
> "Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν σοβαροί
> τραυματισμοί λόγω της πυρκαγιάς πλην
> ενός πυροσβέστη ο οποίος μεταφέρθηκε στο
> νοσοκομείο «Σισμανόγλειο» με
> αναπνευστικά προβλήματα."
>
> Είναι πολύ παράξενο να διαβάζεις τη
> ζωή σου μέσα από την αποστειρωμένη λογική
> της δημοσιογραφίας..
>
> Θα ήθελα να ξεχάσω
> τα 3-4 πρόβατα που δεν πρόλαβαμε να
> βγάλουμε από το μαντρί και τα ακούγαμε να
> σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά, και
> εκείνο το σκυλάκι που παρέμεινε
> σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που
> πανικόβλητο κατάλαβε οτι δεν υπάρχει
> σωτηρία.. τα αφεντικά του λείπαν διακοπές και
> κανείς δεν μας ειδοποίησε για αυτό.. Θα
> ήθελα να ξεχάσω τα πουλιά που δεν
> προλάβανε να φύγουν απο τα πεύκα καθώς
> γινόντουσαν παρανάλωμα του πυρός και τα είδα
> στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και
> ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά
> φύλλα.. Θα ήθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα
> πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις
> 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από
> παντού Θα ήθελα να ξεχάσω τις αγωνιώδεις
> εκκλήσεις των ιδιοκτητών όλων των σπιτιών
> τριγύρω μας όταν άρχισαν να γλύφουν τα
> σπίτια τους οι φλόγες Θα ήθελα να
> ξεχάσω όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια
> κάνοντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι
> μόνο και μόνο για να απολαύσουν το
> θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε όταν τα
> ρουθούνια μας τρέχαν κατράμι και μασούσαμε
> στάχτη, Θα ήθελα να τους ξεχάσω όταν
> προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβωντας μάνικες
> και δεν μπορούσαμε επειδή είχαν
> δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά
> μας Θα ήθελα επίσης να ξεχάσω όλους
> αυτούς που πίναν καφέ και μας ειρωνεύονταν
> την ώρα που δίναμε και ίσα που
> κρατούσαμε την ψυχή μας Θα ήθελα να ξεχάσω
> αυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις
> εγκαταστάσεις μας και μας άφηναν
> εκτεθειμένους στις φλόγες Θα ήθελα να ξεχάσω τις
> πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον
> ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά Θα
> ήθελα να ξεχάσω αυτή τη λαίλαπα που δεν
> υπήρχε τρόπο να φρενάρεις και λαίμαργα
> κατάπιε τις όμορφες περιοχές που κάποτε
> χαρήκαμε ώς παιδιά και τα παιδιά μας δεν
> θα ξέρουν οτι υπήρχαν
>
>
> Μα δεν θα ξεχάσω
> εκείνους τους χειριστές των
> ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας
> δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους
> θεόρατους τοίχους φωτιάς που μας
> περιτριγύρισαν Μα δεν θα ξεχάσω τους συνάδελφους
> απο Αταλάντη που ήρθαν να μας βοηθήσουν
> σε μια ξένη για αυτούς περιοχή Μα δεν θα
> ξεχάσω όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα
> που επιτρέπουν σε οικοπεδοφάγους να
> χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία
> τους εμπρησμούς και κοροιδεύουν τους
> Εθελοντές. Μα δεν θα ξεχάσω το κράτος που
> ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον
> ενα ευχαριστώ, για να μήν θίξει την
> επιτηδευμένη ανικανότητα του μπροστά στα
> συμφέροντα. Μα δεν θα ξεχάσω οτι
> καταφέραμε 4 παιδιά με 1 όχημα να σταματήσουμε
> ενα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια
> και μερικά πρόβατα.. Θα βοηθήσει να
> μπορέσω να κοιμηθώ όταν θα γυρίζουν οι
> εικόνες φρίκης στο μυαλό μου. Μα δεν θα
> ξεχάσω την όμορφη τραυματιοφορέα που μου
> συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα αναπνοή,
> τους έμπειρους γιατρούς που πέσαν πάνω
> μου και μου ξαναδώσαν μέλλον, καθώς και
> το νοσηλευτικό προσωπικό που
> ξεχείλιζε απο ανθρωπιά και καλοσύνη. Σας
> ευχαριστώ.
>
> Και δεν θα ξεχάσω
> να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να
> χρωστάω στη φύση ενα μεγάλο συγνώμη για όλες
> τις καταστροφές που της έχει
> προξενήσει το είδος μου. Η απορία μου είναι οι
> βίλες που θα χτίσετε θα έχουν νόημα εαν
> δεν υπάρχει πια πράσινο γύρω σας; Όταν ο
> αέρας θα μυρίζει στάχτη και θα σου καίει
> τους πνεύμονες; πώς διάολο θα
> αναπνέετε εσείς κει πάνω και εμείς εδώ κάτω; πώς
> περιμένω απο ενα κράτος με στημένες
> εκλογές και προκάτ κόμματα να
> δημιουργήσει ενα καλύτερο μέλλον απο τις στάχτες
> που έχουν γεμίσει τα πνευμόνια μου...
>
> Λίγη στάχτη στα μαλλιά...
> δολοφόνοι...

το μονο θετικο που μας απομενει απο αυτο το καλοκαιρι, ειναι η διαπιστωση οτι υπαρχουν ακομη αρκετοι Ανθρωποι αναμεσα στα ανθρωπακια.
Ευγε και μονο που προπαθησατε παιδια!

αν θελουν οι πολιτικοι στ αληθεια να βοηθησουν τους πυροπαθεις...

...ας προσφερουν ολα τα λεφτα που θα χαλασουν για την προεκλογικη τους εκστρατεια.

αλλιως επιβεβαιωνουν οτι ειναι καραγκιοζακια και δηθεν.

μηπως η Μάμα μας πηρε χαμπαρι?

η ηλικια μας σαν ειδος, σε σχεση με την ηλικια της Γαιας ειναι ασημαντη.
υπαρχουμε καποια λεπτα και αναπτυξαμε τεχνολογια σε λιγα δευτερολεπτα.
οι οργανικες και οι νοητικες διεργασιες ειναι επομενο να διαφερουν αναλογως, οπως η αντιληψη του χρονου.
το εντομο που ζει μερικες μερες ή μηνες εχει διαφορετικη χρονικη αντιληψη απο το δεντρο πυ ζει δεκαδες χρονια.
το δεντρο "αργει" λιγο να καταλαβει την επιθεση του εντομου, ωστοσο οταν την αντιληφθει αντιδρα αποτελεσματικα (αλλιως δεν θα επιζουσε τοσα χρονια).
το ιδιο συμβαινει με τον πλανητη και εμας.
εξαφανισαμε το 60 με 70 τοις εκατο των ειδων μεσα σε ελαχιστο για την Γαια χρονο και συνεχιζουμε.
φυσικο ειναι να μας παρει χαμπαρι καποια στιγμη και να αντιδρασει, με εναν απογονο του Η5Ν1 πχ, ή με σεισμους.
αυτο λεει η ανθρωπινη λογικη.
η Γαια ομως δεν σκεφτεται ανθρωπινα, ουτε λογικα.
για τον πλανητη ειναι απλουστερο να αφησει το ειδος που διαταρασει την ισσοροπια να εξαφανιστει μονο του.
οσα ειδη και να συμπαρασυρει στην καταστροφη, θα δημιουργησει εκεινη άλλα.
η Φυση λατρευει τους πειραματισμους και εχει απλετο χρονο για να παιξει.
οσο και να αλλαξουμε το περιβαλλον σε γη αερα και θαλασσα, η ζωη θα προσαρμοστει.
ισως τα δεντρα του μελλοντος να ειναι φουξια και οχι πρασινα, για να αντεχουν τις ακτινοβολιες.

σε εμας εβαλε και εναν μηχανισμο αυτοκαταστροφης μαζι με την εφυια και αν κρινω απο το τι εξακολουθουμε να κανουμε, μαλλον μας πηρε χαμπαρι και τον διεγειρει.
εξακολουθουμε να ειμαστε μερος της, οπως ο ανεμος και η φωτια, ακομη και οι εμπρηστες.
επιμενω οτι ο Θεος εχει χιουμορ.
κυνικο, αλλά χιουμορ.
μας εδωσε την αντιληψη που χρειαζεται για να το βιωσουμε την ωρα που θα πνιγουμε στα σκατα μας.