Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

ΤΟΞΙΚΗ ΛΑΣΠΗ ΣΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 53/11-10-2010

ΘΕΜΑ: ΤΟΞΙΚΗ ΛΑΣΠΗ ΣΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ

Από την προηγούμενη Τρίτη γίνεται λόγος για ένα από τα μεγαλύτερα χημικά ατυχήματα της Ουγγαρίας και ίσως μία από τις μεγαλύτερες διαρροές των τελευταίων χρόνων. Γίνεται λόγος για τεράστιες ποσότητες τοξικών υλικών που διέρρευσαν από τις δεξαμενές του εργοστασίου παραγωγής Αλουμινίου το οποίο στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον τέσσερις ανθρώπους και υπολογίζεται ότι σε περίπτωση νέας διαρροής θα απελευθερωθούν εξίσου μεγάλες ποσότητες τοξικής λάσπης. Όλες αυτές τις μέρες βλέπουμε τους αρμόδιους και τις αρχές να δίνουν σκληρές μάχες ώστε να αποτρέψουν την εξάπλωση της τοξικής αυτής λάσπης μέσω της κατασκευής ενισχυτικών φραγμάτων. Εικάζεται από τους ειδικούς ότι για την αντιμετώπιση των ζημιών, που έχουν προκληθεί μέχρι σήμερα, απαιτείται ένας χρόνος περίπου και δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.

Παρατηρούμε αυτές τις μέρες την έκταση που καταλαμβάνει η λάσπη και το ρυθμό εξάπλωσης της αφού ήδη έχουν ερημωθεί χωριά στην ευρύτερη περιοχή του εργοστασίου. Τρεις επαρχίες της Ουγγαρίας μία μέρα μετά τη διαρροή κηρύχθηκαν σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης αφού έχασαν τη ζωή τους τέσσερις άνθρωποι, ένα μωρό και υπήρχαν πολλοί τραυματίες κυρίως με εγκαύματα που προκλήθηκαν από την τοξική λάσπη. Το παχύρρευστο υγρό περιέχει βαρέα μέταλλα και διαβρωτικές ουσίες, όπως διάφορες ενώσεις του χρωμίου κ.α. ιδιαιτέρως τοξικά αφού προκαλούν βαθιά εγκαύματα τα οποία μπορεί να εμφανιστούν πολλές ημέρες μετά την έκθεση του ατόμου στο υλικό. Το οικοσύστημα των ποταμών Μάρκαλ και Ράμπο έχουν καταστραφεί λόγω των επιπέδων τοξικότητας της λάσπης που σκοτώνει τα πάντα στο πέρασμά της, παρά τις προσπάθειες εξυγίανσης που έγιναν. Υπάρχει φόβος να εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες μέσω του Δούναβη, του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμού της Ευρώπης. «Η λάσπη εξακολουθεί να διαρρέει απειλώντας όχι μόνον τους κατοίκους, αλλά και την πανίδα και τη χλωρίδα μιας έκτασης 40 τετραγωνικών χιλιομέτρων» δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος της Ουγγαρίας Ζολτάν Ίλες.

Με αφορμή το γεγονός που προέκυψε αυτές τις μέρες ας δούμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα και κυρίως με τα δύο μεγάλα εργοστάσια παραγωγής αλουμινίου, τη «Λάρκο» και το «Αλουμίνιο της Ελλάδος». Και οι δύο απορρίπτουν εκατομμύρια τόνους κόκκινης τοξικής λάσπης στην Λάρυμνα και στον κόλπο της Αντίκυρας αντίστοιχα, φαινόμενο που είναι άμεσα ορατό λόγω της μείωσης του ενάλιου πλούτου και κατ’ επέκταση στην υγεία των κατοίκων. Μάλιστα η «Αλουμίνιο της Ελλάδος» έχει προκαλέσει τη δημιουργία υποθαλάσσιων λόφων ύψους 30 μέτρων από ραδιενεργά στοιχεία όπως είναι το ουράνιο, το ράδιο και το θόριο και η συγκέντρωσή τους ξεπερνά έως και 16 φορές τις επιτρεπόμενες τιμές. Όπως είχε δηλώσει ο πρόεδρος του ΠΑΚΟΕ κύριος Χριστοδουλάκης σε ημερίδα που είχε οργανώσει η κίνηση πολιτών Αντίκυρας «Υπάρχει μια νησίδα στον κόλπο της Αντίκυρας ύψους 17 μέτρων και εκτάσεως δυόμισι περίπου χιλιομέτρων που περιέχει αυτή την κόκκινη λάσπη. Επίσης σε μια ακτίνα από αυτό το λοφίσκο εικοσιένα χιλιομέτρων υπάρχει μια κρούστα στο βυθό της θάλασσας περίπου τριάντα εκατοστά από αυτή τη λάσπη. Εμείς αυτή τη λάσπη τη λέμε τοξική, η διεθνής βιβλιογραφία το ίδιο αλλά το εργοστάσιο ισχυρίζεται ότι είναι ατοξική» (ΟικοΝέα και Υγιεινή διατροφή, τεύχος Ιούλιος 2007). Στην ίδια ομιλία είχε αναφερθεί και η αέρια ρύπανση που θα προκληθεί στην περιοχή και συγκεκριμένα υπολογίστηκε 11.700 τόνοι/ έτος ΝΟχ και 9630 τόνοι/ έτος SO2 όσο δηλαδή παράγονται από πέντε εκατομμύρια αυτοκίνητα.

Αξίζει να τονιστεί ότι η «Αλουμίνιο της Ελλάδος» βρίσκεται και στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής επιτροπής για την κόκκινη λάσπη στον κόλπο της Αντίκυρας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις μετρήσεις στη Λάρκο, που θεωρείται ως ο κύριος ρυπαντής της περιοχής της Μεσσαπίας σε βαρέα μέταλλα και εξασθενές χρώμιο. Συγχρόνως έχουν βρεθεί τσουβάλια με στερεό υπόλειμμα που προκύπτει από την επεξεργασία υγρών αποβλήτων σε πολλές περιοχές του Δήμου Μεσσαπίων, που διέρχονται από παλαιούς και εν ενεργεία χώρους εξόρυξης νικελίου από τη Λάρκο. (ΟικοΝέα και Υγιεινή διατροφή, τεύχος Ιούνιος-Ιούλιος 2010). Επίσης όσον αφορά τη Λάρκο τίθεται σε κατάσταση τριετούς «κάθαρσης» από την κυβέρνηση.

Ελπίζουμε η κυβέρνηση να έχει προτείνει στις δύο μεγάλες αυτές εταιρίες σχέδιο αντιμετώπισης τέτοιων επεισοδίων – αν και πιστεύουμε ότι το έγκλημα που διαπράττουν είναι για τα ελληνικά οικοσυστήματα συνεχές-.

Ταυτόχρονα πρέπει οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις να μην εφησυχαστούν με τα λεγόμενα των εταιριών και τα υπουργεία και να επαγρυπνούν.

Το ΠΑΚΟΕ προγραμμάτισε άμεσα μετρήσεις από εξειδικευμένο επιστημονικό συνεργείο στα απόβλητα των δύο μεγάλων αυτών εταιριών.



ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΚΟΕ


Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

στην παρακμιακη Ελλαδα, την πληρωνει παντα ο ευσυνειδητος


απεναντι απο το σπιτι μου υπαρχει ενα σχολικο συγκροτημα και διπλα του ενα περιπου στρεμα αλσους με πευκα (τα οποια φυτεψαν μαθητες, αναμεσα τους και τα παιδια μου).

το σχολικο συγκροτημα καταπατησε 3-4 στρεματα για να φτιαξει αθλητικες εγκαταστασεις, τυπου ποδοσφαιρικο γηπεδο με πλαστικο γκαζον, γηπεδο μπασκετ και τεραιν τενις.

οκ, για τα παιδια μας προοριζονταν, δεν ειπαμε κουβεντα.

εννοειται οτι μετα απο 5-6 χρονια, οι εγκαταστασεις ειναι ρημαγμενες.

οι πορτες δεν κλεινουν, δεν κλειδωνουν.

το πλαστικο γκαζον ξεκολλησε απο την ασφαλτο του υποστρωματος και το γηπεδο εχει γινει αλανα.

ειναι αδυνατον να παιξει μπαλα σε αυτο οποιοσδηποτε δεν ειναι μαζοχιστης, που δεν εχει αυτοκτονικες τασεις και δεν ειναι απογονος καμικαζι.

εδω και μια εβδομαδα, αφου παω τους σκυλους βολτα για κατουρημα και χεσιμο, τους παω στο γηπεδο και τους λυνω για να τρεξουν, χωρις να φοβαμαι τους δρομους και τα αυτοκινητα.

σημερα με πλησιασε μια εργαζομενη στο σχολικο συγκροτημα και πολυ ευγενικα μου ειπε οτι "ο χωρος ανηκει στο σχολειο", οτι "εδω αθλουνται μαθητες" και οτι "οι σκυλοι χεζουν και κατουρανε στο γηπεδο".

πολυ ευγενικα της εξηγησα οτι ο χωρος ειναι κατεστραμενος και κανενας μαθητης δεν τον πλησιαζει, οτι ειναι ανοιχτος ολο το 24ωρο για καθε ιδιοκτητη σκυλου, για καθε αδεσποτο, και για καθε πικραμενο, οτι αν δεν ηταν εγκαταλλελειμενος δεν θα πηγαινα τα σκυλια μου να τρεξουν, οτι εχουν ηδη κανει μια ωρα βολτα στο αλσος για χεσιμο και κατουρημα ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΜΑΛΑΚΑ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΓΥΑΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ, ΑΛΛΆ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΘΑ ΣΥΣΣΩΡΕΥΟΝΤΑΙ.

εδειξε εκπληκτη, μου ζητησε συγνωμη, αλλά "επρεπε να κανει την δουλεια της".

καλα κανει και κανει την "δουλεια της".

ο δημαρχος Νεας Ιωνιας και οι υπευθυνοι του σχολικου συγκροτηματος ομως, ΜΑΛΑΚΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΝΙΡΒΑΝΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ.

εγω θα συνεχισω να μαζευω σκουπιδια απο το αλσακι γιατι προσβαλλουν την αισθητικη μου, αλλά θα σταματησω να το κανω στο γηπεδο.

ας αναλαβουν οι γονεις και οι κηδεμονες τις ευθυνες τους.



ΥΓ. συντομα αποκαλυπτικες φωτογραφιες

ΥΓ.2 και συντομα φωτογραφιες απο το χάλι των πεζοδρομειων του δημου Νεας Ιωνιας


Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Δολοφονία δελφινιών ανοικτά της Σάμου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δολοφονία δελφινιών ανοικτά της Σάμου – Ηθικοί & Φυσικοί αυτουργοί της εθνικής σφαγής

Δύο περιστατικά νεκρών δελφινιών από ανθρώπινο χέρι σημειώθηκαν μέσα σε διάστημα 24 ωρών στη Σάμο. Συγκεκριμένα, ένα ρινοδέλφινο (βρέθηκε σε θαλάσσια περιοχή ΝΑ της Σάμου) και ένα κοινό δελφίνι (ΒΑ του νησιού) κυριολεκτικά σφαγιάστηκαν, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, από ανθρώπους που δηλώνουν «επαγγελματίες» αλιείς. (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ VIDEO)

Από το ρινοδέλφινο είχε κοπεί η ουρά

Το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα δελφίνια είχαν πάνω τους σημάδια από δίχτυα που χρησιμοποιούν τα σκάφη μέσης αλιείας, φωτογραφίζουν με πολύ ευκρινή τρόπο τους δήμιους που τέλεσαν το έγκλημα. Ταυτόχρονα, ιστιοπλοϊκό σκάφος με γαλλικό πλήρωμα που έπλεε στην ίδια περιοχή μας ενημέρωσε και για άλλο ένα κοινό δελφίνι που επέπλεε νεκρό με εμφανή τραύματα στην ουρά.

Ερευνητές του Αρχιπελάγους μετέβησαν αμέσα στα σημεία εκβρασμού

Τα στοιχεία που συνέλεξε η ομάδα Άμεσης Ανταπόκρισης του Αρχιπελάγους, που βρέθηκε από την πρώτη στιγμή και στα δύο σημεία εκβρασμού για τη διενέργεια νεκροψίας έδειξαν ότι: από το ρινοδέλφινο είχε αφαιρεθεί με αιχμηρό αντικείμενο η ουρά του και πετάχτηκε ζωντανό πίσω στη θάλασσα, ενώ το κοινό δελφίνι έφερε πολλαπλές μαχαιριές στην κοιλιά. Ο τρόπος θανάτωσης των δύο ζώων αποτελεί συνηθισμένη τακτική που στοχεύει στην απευθείας βύθιση των ζώων και στον μη εκβρασμό τους στις ακτές και συνεπώς στη συγκάλυψη του εγκλήματος.

Το κοινό δελφίνι έφερε πολλαπλές μαχαιριές στο σώμα του.

Ωστόσο, ο κατ’ εξαίρεση – υπό αυτές τις συνθήκες θανάτου - εκβρασμός και των δύο ζώων στις ακτές της Σάμου επιβεβαίωσε την καθημερινή σφαγή που βιώνουν τα θαλάσσια θηλαστικά στις ελληνικές θάλασσες, και το πολύ μικρό ποσοστό θανάτων που γίνεται αντιληπτό. Ο αριθμός αυτός έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και επιτείνει την οριστική εξαφάνιση ειδών, όπως το κοινό δελφίνι που συναντάται πλέον σπάνια και σε πολύ μικρές ομάδες σε ορισμένες περιοχές του Αιγαίου.

Το κοινό δελφίνι είναι ιδιαίτερα σπάνιο και κινδυνέυει με εξαφάνιση

Σημειώνεται πως τα παραπάνω περιστατικά - τα οποία αντιβαίνουν κάθε έννοια ήθους και πολιτισμού - συμπίπτουν με την έλευση στην περιοχή μεγάλων αλιευτικών σκαφών (μηχανότρατες) από όλη την Ελλάδα (Λαύριο, Πειραιάς, Β. Ελλάδα κλπ), τα οποία εκτός των άλλων, σαρώνουν από άκρη σε άκρη και σε 24ωρη βάση τον βυθό, αφανίζοντας αλιεύματα και σπάνιας σημασίας θαλάσσια ενδιαιτήματα. Η θαλάσσια ερευνητική ομάδα του Αρχιπελάγους που βρίσκεται συνεχώς στο πεδίο, γίνεται καθημερινά μάρτυρας της πολύπλευρης παραβατικής δραστηριότητας των μεγάλων αλιευτικών σκαφών.

Η αδιαφορία και η ανοχή των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, οι οποίες συχνά αλληθωρίζουν μπροστά σε αυτό το έγκλημα έχουν εγκαθιδρύσει την απόλυτη ανομία στις ελληνικές θάλασσες, γεγονός που εκμεταλλεύονται στο έπακρο και με τις πιο οικτρές μεθόδους επαγγελματικά σκάφη της μέσης αλιείας.

Μηχανότρατες απ' όλη την Ελλάδα έχουν κυριολεκτικά σαρώσει την περιοχή τις τελευταίες μέρες

Όσο οι αρμόδιοι δημόσιοι φορείς θα τηρούν ένοχη σιωπή και θα αβαντάρουν διαρκώς τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που αντιπροσωπεύει ο συγκεκριμένος κλάδος στον χώρο της αλιείας, τα ζώα θα συνεχίσουν να θρηνούν τον χαμό τους και η Ελλάδα την απώλεια ενός από τους ελάχιστους σπάνιους θησαυρούς που της έχει απομείνει.



Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Θοδωρής Τσιμπίδης

Δ/ντής Αρχιπελάγους, Ι.Θ.Π
Τ.Θ 229, 83 102, Όρμος Μαραθοκάμπου, Σάμος
Τηλ: 22730 37533, 6932274235


Τ.Θ 1, 83 301,Ράχες - Ικαρία
Τηλ: 22750 41070, 22757 70638
Φαξ: 22750 41070

Μ. Βόδα 89, 10440 Αθήνα,
τηλ 210 8253024



t.tsimpidis@archipelago.gr
www.archipelago.gr

Dolphins Murder off the Coast of Samos from Archipelagos, IMC on Vimeo.

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

μια σχεση Αγαπης!


Αυτός ο Φύλακας έχει προσληφθεί για να βοηθήσει στην πρόληψη της λαθροθηρίας γύρω από την περιοχή καταφύγιο της άγριας ζωής Lanseria, στη Νότια Αφρική. Ο τρόπος που αλληλεπιδρά με τα ζώα αυτά είναι εκπληκτικός! Τα λιοντάρια φαίνονται να ξέρουν ότι είναι εκεί για την προστασία τους και είναι προφανές ότι τον εμπιστεύονται. Η ευλογία της αγάπης του "πιάνει" και με τις ύαινες και με τις λεοπαρδάλεις επίσης. Οι Ύαινες είναι συνήθως απρόσιτες και μπορεί να γίνουν πολύ άγριες. Κοιτάξτε τις φωτογραφίες στο ποτάμι – είναι καταπληκτικό επειδή στα λιοντάρια δεν αρέσει καθόλου το νερό.

Αφιερωμένο για όλους τους ανθρώπους που ακόμα διατηρούν την θεώρηση ότι τα ζώα (ζω-ον) δεν έχουν νοημοσύνη ή δεν αντιλαμβάνονται τις δονήσεις της αγάπης.













Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Ρόδος: 9 μήνες φυλάκιση και 2.500 ευρώ πρόστιμο η απόφαση του δικαστηρίου


Την μεγαλύτερη ποινή, σε τέτοιες περιπτώσεις, επέβαλε το δικαστήριο της Ρόδου στον τσοπάνη που κρέμασε τα δύο σκυλιά για παραδειγματισμό όπως είπε στους θηροφύλακες που τον συνέλαβαν.
Το μονομελές επέβαλε στον "δήμιο" τσοπάνη 9 μήνες φυλάκιση και 2.500 ευρώ πρόστιμο και μάλιστα χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα.

Το δικαστήριο είχε κατακλειστεί από πλήθος πολιτών που χειροκρότησαν στην απόφαση του δικαστηρίου.

Ο εισαγγελέας της έδρας ήταν καταπέλτης κατά του τσοπάνη αλλά και κατά των δήμων της Ρόδου που δεν έχουν φροντίσει για ένα οργανωμένο κυνοκομείο .

Το δικαστήριο επίσης, δεν έκανε δεκτό το αίτημα του τσοπάνη για αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO

skilia dikastiria from KOSMOS TELEVISION DODECANESE (ww on Vimeo.


adespoto.gr


ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΚΑΝΑΝΕ!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΖΩΟΥ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ!

ΕΛΠΙΖΩ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ.


ΚΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΠΑΨΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΠΤΕΤΕ ΟΙ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΙ ΤΟΥΣ!

ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΑ ΖΩΑ!



Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

ρε μαλακα βοσκε


αν ηθελες να τιμωρησεις τους κυνηγους, ας κρεμαγες αυτους, οχι τα σκυλια τους, που δεν εχουν επιγνωση του τι κανουν, αλλά ακολουθουν την εκπαιδευση των ηλιθιων/δολοφονων ιδιοκτητων τους, που τα θεωρουν αντικειμενα, κατι σαν το GPS.

αλλά ειμαι σιγουρος οτι εισαι και εσυ κυνηγος, μαλακα.


2skyliakresmasmena from KOSMOS TELEVISION DODECANESE (ww on Vimeo.



ΥΓ. μαλακα σε ειπα, ή το ξεχασα?



απο το Animal News.GR


Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Γίδια Νο.4: Η Επιστροφή... (03-03-2010)


Τίτλος "Η επιστροφή" , διότι προς στιγμήν ανησυχήσαμε για τη βιωσιμότητα της σειράς μας, όταν στο προηγούμενο επεισόδιο αντικρύσαμε μόνο τα υπολείμματά τους στην Κορυφή.
Τοπογραφικά και ημερολογιακά λεπτομερή στοιχεία της επιστροφής των πρωταγωνιστών, δεν δίνονται , για να μη γίνουν αιτία ... αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των τόσων πολλών φορέων που έχουν ασχοληθεί μέχρι σήμερα για την καταπολέμηση της παράνομης βόσκησης στην Πεντέλη.

το βιντεο εδω: http://www.pentelisos.org/

Οι ΝΕΟΝΑΖΙ και το ΕΛΑΦΙ


Θλιβερά, μικρονοητικά, μικροτσούτσουνα τυπάκια, με στυτικές δυσλειτουργίες χρησιμοποιούν κομμένο κεφάλι ελαφιού για να...εκδηλώσουν την αντίδρασή τους για τη ύπαρξη ισραηλινής σημαίας στα ευλογημένα ελληνικά χώματα.
ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΕΣ.
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΕ BLOG, SITE ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ.




animalnewsgr

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Πωλούνται δικαιώματα νερού, ισόβια στον ποταμό Τολτέν


Πωλούνται δικαιώματα νερού, ισόβια στον ποταμό Τολτέν
Τοποθεσία: 1 χιλιόμετρο από την Βιγιαρίκα, Χιλή
Ποσότητα: 3.000 λίτρα το δευτερόλεπτο
Τύπος: Για κατανάλωση
Τιμή: 634.000 Ευρώ

Δημοσιευμένη διαφήμιση σε ΜΜΕ της Χιλής


Όλα τα νερά της Χιλής εκτός από τη θάλασσα, έχουν «κοπεί» σε μερίδια που ονομάζονται «δικαιώματα νερού». Τα «δικαιώματα νερού» είναι τίτλοι ιδιοκτησίας ισόβιοι, ξέχωροι από τη γη και έχουν εμπορική αξία, όπως ακριβώς ένα σπίτι, ή ένα κτήμα. Μπορείς να το νοικιάσεις, να το χρησιμοποιήσεις, ή να το κρατήσεις χωρίς να το κάνεις τίποτα περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, για να το πουλήσεις ακριβά.

Στη χώρα, που θεωρείται πρωτοπόρος στις εφαρμογές του νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, όλα τα νερά πωλούνται. Ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα καταλήγουν σε ιδιώτες, σε επιχειρήσεις και κερδοσκόπους που θεωρούν το νερό επένδυση με σκοπό το κέρδος. Στη Χιλή το νερό δεν θεωρείται πια αναφαίρετο δικαίωμα, αλλά εμπορεύσιμο προϊόν. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει, πως αν είσαι αγρότης δεν μπορείς να ποτίσεις το χωράφι σου ακόμα και αν αυτό βρίσκεται στις όχθες του ποταμού διότι το ποτάμι μπορεί να ανήκει σε άλλους. Αντιστοίχως, δεν μπορείς να πάρεις νερό αν δεν έχεις «δικαίωμα» και συλλαμβάνεσαι αν πιαστείς επ’ αυτοφώρω.

Όλα ξεκίνησαν το 1981, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ όταν δημιουργήθηκε ο Κώδικας του Νερού (Código de Aguas), ένα πακέτο νόμων οι οποίοι θεμελιώνουν ότι το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό, αλλά ιδιωτικό προϊόν.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στη βόρεια Χιλή, στην έρημο της Ατακάμα, που θεωρείται η πιο ξηρή περιοχή του πλανήτη. Τα εδάφη, στα οποία κατοικούν από την αρχαιότητα οι ιθαγενείς ινδιάνικοι πληθυσμοί Αυμάρα και Λινκάν Αντάι, είναι πλούσια σε ορυκτά και μέταλλα. Η Χιλή είναι ο τρίτος προμηθευτής χαλκού του κόσμου. Οι εταιρίες που διαχειρίζονται τα τεράστια ορυχεία χαλκού της περιοχής, έχουν πάρει στην ιδιοκτησία τους τα νερά του Ρίο Λόα, του μακρύτερου ποταμού της χώρας. Και μπορεί κάποτε τα νερά του ποταμού να έδιναν ζωή στην περιοχή, σήμερα, όμως, τεράστιες ποσότητες νερού χρησιμοποιούνται για να ξεχωρίσουν το μέταλλο από την πέτρα.

Ένα από τα τρία μεγαλύτερα ορυχεία χαλκού του κόσμου είναι αυτό της Τσουκικαμάτα. Από πάνω μοιάζει σαν ένας τεράστιος κρατήρας, μια από τις μεγαλύτερες τρύπες που έχει ανοίξει ο άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη. Έχει 1 χιλιόμετρο βάθος, 4,9 χιλιόμετρα μήκος και τρία χιλιόμετρα πλάτος. Αυτό το γεμάτο σκόνη μέρος, είναι η καρδιά της οικονομίας της χώρας. Δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο, με 8000 ανθρώπους προσωπικό, παράγοντας περίπου 11.000 δολάρια κάθε λεπτό που περνάει. Το ορυχείο το εκμεταλλεύεται η κρατική εταιρία Codelco. «Η κατανάλωση λίτρου ανά δευτερόλεπτο της Βόρειας Κοδέλκο, που περιλαμβάνει την Τσουκικαμάτα, είναι γύρω στα 1.900 λίτρα το δευτερόλεπτο», λέει ο Γκοντόι Αλεμάν, πολιτικός μηχανικός. 1900 λίτρα ανά δευτερόλεπτο αντιστοιχεί στην ποσότητα νερού που θα κατανάλωναν σε 1 μέρα 432.000 Αμερικανοί, ή 1.216.000 Ευρωπαίοι, ή 16.416.000 Αφρικανοί.

«Είναι οικονομικό το θέμα. Τα λεφτά! Έτσι απλά το βλέπω εγώ. Εμείς δεν αξίζουμε ούτε ένα πέσο γι εκείνους, γι αυτό μένουμε στο περιθώριο. Για τη χώρα υπάρχουν άλλες προτεραιότητες όπως τα δολάρια και τα λεφτά από το χαλκό. Κι εμείς; Εμάς ας μας φάνε τα σκυλιά!», μας λέει ο Μιγκέλ, ένας από τους τελευταίους αγρότες της Κιγιάγκουα, μιας πόλης που έσφυζε από ζωή, αλλά σήμερα έχει μετατραπεί σε πόλη – φάντασμα. Οι κάτοικοί της έχουν μεταναστεύσει στην Καλάμα, που η οικονομική της ανάπτυξη οφείλεται στα ορυχεία χαλκού που υπάρχουν στην περιοχή.

Η εθνική κυριαρχία της Χιλής έχει πια υποθηκευτεί αφού το 85% των νερών της πρώτης κατηγορίας (ποταμοί και λίμνες) δεν ανήκουν στη χώρα αλλά στην Πολυεθνική ισπανική εταιρία παραγωγής ενέργειας, την ENDESA. Από την άλλη πλευρά όλες οι Εταιρίες Ύδρευσης, παροχής πόσιμου νερού και αποχέτευσης βρίσκονται πια στα χέρια μεγάλων οικονομικών οργανισμών και πολυεθνικών εταιριών, όπως στους ομίλους Solari, Luksic, Vicuña, Leon και στις εταιρίες Αnglean Water, Thames Water (Μ.Βρετανία), Iberdrola(Ισπανία), Suez Lyonnaise Meaux (Γαλλία). Η τελευταία εταιρία είναι ιδιοκτήτρια της Εταιρίας Aguas Andinas, που τροφοδοτεί με νερό την πρωτεύουσα Σαντιάγο.

Η κεντροαριστερή κυβέρνηση της Χιλής υπό την Michelle Bachelet, προσπαθεί σήμερα να ισορροπήσει ανάμεσα στην απόταξη των καταλοίπων που έχει αφήσει (μέσω ακόμα και σήμερα νόμων εν ισχύ) το πολύχρονο δικτατορικό καθεστώς του Πινοσέτ και τον εναρμονισμό της οικονομίας της χώρας με την διεθνή αγορά. Παρά την τροποποίηση κάποιων νόμων το 2005, που όριζε ότι όποιος δεν χρησιμοποιεί το δικαίωμα νερού και το κρατάει για να το πουλήσει αργότερα κερδοσκοπώντας πάνω στις αυξομειώσεις των τιμών, του επιβάλλεται πρόστιμο, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε ιδιαίτερα. Το πρόστιμο είναι χαμηλό για όποιον σκέφτεται να κερδοσκοπήσει. Η κυβέρνηση προσπαθεί να τροποποιήσει το Σύνταγμα, αλλά ισχυρίζεται ότι η δεξιά αντιπολίτευση δεν της επιτρέπει να κάνει τις κατάλληλες αλλαγές.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο ντόπιος πληθυσμός βιώνει τις άγριες συνέπειες της πλήρους εμπορευματοποίησης ενός αγαθού που ελάχιστοι πίστευαν ότι θα υπαχθεί στους νόμους της αγοράς, που το μόνο που καθορίζει είναι οι αριθμοί του κέρδους μιας χούφτας ιδιωτικών εταιριών. Όμως, ο πρώην πρόεδρος των ιθαγενών της Ατακάμα με μερικές απλές λέξεις προβλέπει το δυσοίωνο μέλλον: «Το νερό και η γη πάνε μαζί. Το ένα είναι το θηλυκό και το άλλο το αρσενικό. Το νερό δεν είναι δικό μου, εγώ είμαι μέρος του. Ούτε η γη είναι δική μου, εγώ είμαι μέρος της. Ο άνθρωπος είναι περαστικός. Και παρ’ όλα αυτά θέλει να παίξει με τη γη. Αλλά ποτέ δεν το έχει πετύχει. Γιατί μετά η γη θα τους στείλει το λογαριασμό. Και η γη δεν ζητάει λεφτά, πληρώνεται με αίμα».


Σενάριο, Σκηνοθεσία, Επιτόπια έρευνα: Γιώργος Αυγερόπουλος / Συντονισμός, Επιμέλεια Έρευνας: Άγγελος Αθανασόπουλος / Έρευνα & Οργάνωση θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης, Γεωργία Ανάγνου / Οργάνωση - Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Διευθυντής Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Μοντάζ : Γιάννη Μπιλήρης, Άννα Πρόκου / Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Γραφικά: Σάκης Παλπάνας / Μία παραγωγή της SMALL PLANET για τη ΕΡΤ © 2009 – 2010

Πρώτη τηλεοπτική προβολή:
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου, στις 22.00, στη ΝΕΤ

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

ΞΥΛΕΥΣΗ ΑΡΧΑΙΑΣ – ΙΕΡΗΣ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑΣ ΣΤΟ ΛΕΥΚΑΔΙΤΙ ΔΩΡΙΔΟΣ ΣΤΗ ΦΩΚΙΔΑ


ΞΥΛΕΥΣΗ ΑΡΧΑΙΑΣ – ΙΕΡΗΣ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑΣ ΣΤΟ ΛΕΥΚΑΔΙΤΙ ΔΩΡΙΔΟΣ ΣΤΗ ΦΩΚΙΔΑ

Ο Βαγγέλης Πετσωτάς από το Μαυρολιθάρι του Δήμου Καλλιέων, μας έστειλε τη συνημμένη φωτογραφία που δείχνει μια νέα καταστροφή στη Φωκίδα.



Εξω από το παραδοσιακό κτηνοτροφικό χωριό Λευκαδίτι, στην περιοχή Λιδωρικίου, ξυλεύτηκε αιωνόβια βελανιδιά που για αιώνες -τα καυτά καλοκαίρια- στη σκιά της ξεκουράζονταν το μεσημέρι τα κοπάδια ( η συνημμένη φωτογραφία είναι πρόσφατη).

Η φωτογραφία με την ξύλευση της βελανιδιάς σοκάρει. Δείχνει ότι η αυτοκαταστροφική μανία στη Γκιώνα, δεν προέρχεται μόνο από τις εταιρείες εξόρυξης βωξίτη αλλά και από εμάς τους ντόπιους, τις αποκαλούμενες παραδοσιακές κοινότητες ή από τους περαστικούς που βρίσκουν εύκολα καυσόξυλα για τα τζάκια ή ακόμη από εμπόρους ξύλων που βρίσκουν εύκολο εμπόρευμα. Κανείς δεν προστατεύει τα άλλοτε ιερά δένδρα, που μέσα τους κατά τη μυθολογία ζούσαν οι Δρυάδες. Τουλάχιστον τα παλαιότερα χρόνια, οι άνθρωποι ξύλευαν τη βελανιδιά, μόνον αν έπεφτε η ξεριζωνόταν από φυσικά αίτια (Δρυός πεσούσης πας ανηρ……) Δυστυχώς, δεν προλάβαμε να συνεργαστούμε με τους Συλλόγους και το Δήμο Λιδωρικίου, να υλοποιήσουμε την ιδέα του Βαγγέλη Πετσωτά για την ανάδειξη της συγκεκριμένης Βελανιδιάς σε μνημείο φυσικής ιστορίας της περιοχής και την προστασία της με ειδική περίφραξη και ανάδειξη της αξίας της.

Προτείνουμε : 1/ Εστω και τώρα, την ανάδειξη του κορμού της βελανιδιάς η ότι απέμεινε σε φυσικό μνημείο.

2/ την μετάδοση της είδησης προς όλους τους Συλλόγους, κρατικούς φορείς και αρμοδίους

3/ κατά το 2010, οι Σύλλογοι να συμπεριλάβουν στις εκδηλώσεις τους και τις απειλές κατά του περιβάλλοντος από παρόμοιες ενέργειες

4/ να διοργανωθεί από τους Συλλόγους και τους Δήμους της Γκιώνας, κοινή μεγάλη εκδήλωση-διαμαρτυρία, για Δάσος/Νερό/Περιβάλλον/Οικισμούς λόγω του ότι η κατάσταση στη Γκιώνα παίρνει διαστάσεις ολικής απειλής.

Το Πολιτιστικό Κέντρο Στρώμης, είναι στη διάθεση όλων των Συλλόγων της περιοχής για την ανάληψη πρωτοβουλίας και συντονισμού για τη διοργάνωση της προτεινόμενης εκδήλωσης σε χώρο που θα συμφωνηθεί από κοινού και πορείας διαμαρτυρίας

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΡΩΜΗΣ
28 Ιανουαρίου 2010



Ας δούμε και την παρακάτω είδηση για συνεκτίμηση και δράση.

Τετάρτη, 23 Δεκεμβρίου 2009
Βαλανιδιά 13.000 ετών, ο πιο ηλικιωμένος ζωντανός οργανισμός στη Γη / At 13,000 years, an oak tree is world’s oldest organism

Όταν το δέντρο αυτό άρχισε τη ζωή του, στον πλανήτη μας επικρατούσε ακόμα η τελευταία εποχή των παγετώνων και οι άνθρωποι δεν είχαν ανακαλύψει τη γεωργία, ούτε είχαν χτίσει τις πρώτες πόλεις στη Μεσοποταμία. Οι πυραμίδες της Αιγύπτου θα κτίζονταν μετά από πολλές χιλιάδες χρόνια. Σήμερα, έπειτα από 13.000 περίπου χρόνια, η συγκεκριμένη βαλανιδιά ατενίζει αγέρωχα το πέρασμα του χρόνου και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι ο γηραιότερος γνωστός οργανισμός που ζει πάνω στη Γη.


Το δέντρο, που ανήκει στο είδος Quercus palmeria, βρίσκεται στους λόφους Τζουρούπα (Jurupa Hills) στο Riverside County της νότιας Καλιφόρνια, στις Η.Π.Α. (34.033°N, 117.391°W, υψόμετρο 366μ.) και η ανακάλυψη της ηλικίας του έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Ντέιβις της Καλιφόρνια (University of California Davis) υπό τον καθηγητή Τζέφρι Ρος-Ιμπάρα (Jeffrey Ross-Ibarra), ενώ η σχετική επιστημονική παρουσίαση έγινε στο περιοδικό ''PLoS One''.



Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το δέντρο κατάφερε να επιβιώσει από αλλεπάλληλες περιόδους ξηρασίας, παγωνιάς και καταιγίδων, ανανεώνοντας επανειλημμένα τον εαυτό του. Κανονικά, το συγκεκριμένο είδος βαλανιδιάς ζει σε μεγαλύτερα υψόμετρα, σε πιο υγρό και ψυχρό κλίμα, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση το δέντρο βρίσκεται σε μικρό υψόμετρο, ζώντας σε ξηρές κλιματικές συνθήκες, ανάμεσα σε γρανιτένιους βράχους, υπό τις συνεχείς ριπές του ανέμου, πολύ κοντά στις τελευταίες αυλές κάποιου κοντινού προαστίου. Η ιδιαιτερότητα αυτή ήταν, άλλωστε, που τράβηξε το ενδιαφέρον των επιστημόνων να μελετήσουν το δέντρο και έτσι, έκπληκτοι, ανακάλυψαν την ηλικία του.

Οι επιστήμονες επίσης παραξενεύτηκαν από το ότι το δέντρο έχει πλέον μετατραπεί σε μια εκτεταμένη «κοινότητα» ψηλών και μπλεγμένων θάμνων (με συνολική έκταση περίπου 21,5 τετραγωνικών μέτρων) που δεν παράγουν γόνιμα βαλανίδια. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν μέσω ανάλυσης DNA ότι όλο αυτό το θαμνώδες σύμπλεγμα-αποικία προερχόταν από ένα και μοναδικό «μητρικό» δέντρο.


Η μελέτη των δακτυλίων του δέντρου αποκάλυψε ότι μεγαλώνει με τρομερά αργό ρυθμό, περίπου ένα εικοστό της ίντσας (δηλαδή γύρω στα 1,3 χιλιοστά) κάθε χρόνο. Με βάση αυτόν τον σημερινό ρυθμό ανάπτυξης, εκτιμάται ότι χρειάστηκαν πάνω από 13.000 χρόνια για να φτάσει στο σημερινό μέγεθος.


ποσο μαλακες ειμαστε τελικα?