τα δεδομενα:
ο σκυλος ειναι θηλυκος, 1,5 με 2 χρονων, καθαροαιμος επανιελ μπρετον, χωρις κολλαρο ή τσιπακι και υγιεστατος εκτος απο την λιμοκτονια.
ηταν σκελετωμενος και ετοιμος να καταρευσει οταν τον βρηκαμε και ακομη την βγαζει ξαπλα ολη μερα.
οι πιθανοτητες να χαθηκε ειναι ελαχιστες.
δεν θελω να σας φρικαρω (και μην με κανετε να το κανω με παραδειγματα) αλλά μαλλον τον αφησαν δεμενο στο βουνο και οταν απελπιστηκε εντελως κατορθωσε να βγαλει το κολλαρο και μας συναντησε συγχρονικα.
ειναι αδυνατον να περιφερεται ενας σκυλος επι τοσες μερες στο βουνο και να μην παει στην πολη που απεχει ελαχιστα γι αυτον.
ειναι αδυνατον να σκελετωθει ετσι αδεσποτο (στην αρχη νομιζα οτι ειχε καλαζαρ) και μαλιστα τοσο συμπαθητικο.
το οτι ακομη δεν μου δειχνει εμπιστοσυνη παρολλο τον ηπιο χαρακτηρα της, ειναι αποδειξη του πως της φερθηκαν αλλοι "ανθρωποι".
τα παϊδια και η σπονδυλικη της στηλη.
το γιατι αφηνεις εναν σκυλο ετσι, ανηκει στην ψυχοπαθολογια και μην εκπλησεστε, ειναι πολυ συνηθες φαινομενο και με πιο φριχτους τροπους (ποιος ξερει, μπορει να το θεωρουν κι αυτοι τεχνη, σαν τον μαλακα).
ας μεινουμε στα θετικα: η σκυλιτσα τρωει κανονικα και κοιμαται ολη μερα προσπαθωντας να ανακτησει δυναμεις.
εξακολουθει να ειναι σοκαρισμενη, αδυναμη και αδυνατη, αλλά σαν σταρ που ειναι απεκτησε και γουνα (συνθετικη γιατι εχει οικολογικη συνειδηση παρακαλω).
ποσα δειχνουν αυτα τα ματια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου