Η μετατροπή του μούστου σε κρασί, οφείλεται σε έναν μύκητα που θρέφεται με τα σάκχαρα και αποβάλει οινόπνευμα.
Μόλις όμως το κρασί φτάσει τους 14 βαθμούς σε περιεκτικότητα οινοπνεύματος, οι μύκητες πεθαίνουν.
Γιά να το πώ επιστημονικά, πνίγονται στα σκατά τους.
Αυτό που δεν γνωρίζω, είναι αν ο μύκητας πιστεύει οτι είναι η κορωνίδα της δημιουργίας και έχει δικαίωμα να εκμεταλεύεται ασύστολα το περιβάλλον του.
Γνωρίζω όμως οτι ο άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του κορωνίδα της δημιουργίας και οτι δικαιούται να εκμεταλεύεται και να καταστρέφει το περιβάλλον.
Είμαστε μέρος ενός οικοσυστήματος απο την καλή κατάσταση του οποίου εξαρτώμαστε άμεσα.
Το οποίο οικοσύστημα μολύνουμε καθημερινά με εκατομμύρια τόνους αποβλήτων κάθε είδους.
Είμαστε ήδη υπεύθυνοι για την πέμπτη μαζική εξαφάνιση ειδών στην ιστορία της ζωής στον πλανήτη.
Αν δεν συνειδητοποιήσουμε ΑΜΕΣΑ τι κάνουμε, θα πνιγούμε στα μεγαλοπρεπή σκατά μας...
...όσο μικρή κι αν φαίνεται η συνεισφορά του.
αλλά και μόνο να περιορίσει κάποιος τους ρύπους που ο ίδιος προσθέτει κάθε μέρα στο περιβάλλον, ή υπογράψει κάποιο οικολογικό ψήφισμα διαμαρτυρίας, είναι σημαντικό.
η όποια δράση, ξεκινά απο την καθημερινή μας ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου