καπου στην Μονεμβασια υπαρχει ενα βαραθρο που ειναι ανοιχτο, πλατυ και αρκετα βαθυ (σαν την Συκια στον Υμηττο), με ενα στενωμα που βγαζει σε μια αιθουσα με ενα μικρο ρυακι νερου.
σε αυτο πετουσαν και πετανε τα σκουπιδια της περιοχης και καποιοι πριν χρονια, θεωρησαν σωστο να πεταξουν μεσα μερικα "ανεπιθυμητα" κουταβια.
πριν απο 4 περιπου χρονια μελη του σπηλαιολογικου συλλογου ΣΠΕΛΕΟ, μετα απο προσκληση καποιας φιλοζωικης οργανωσης, πηγαν για να ανασυρουν τα σκυλια που ειχαν πολλαπλασιαστει με τα χρονια.
ειχαν προσαρμοσθει στο περιβαλλον θρεφομενα απο τα σκουπιδια.
προσπαθησαν σκληρα, βουτηχτηκαν στα σκουπιδια, αλλά καταφεραν να ανασυρουν μονο 4 σκυλια, εκ των οποιων τα δυο ψοφησαν (αν και υπο την επηρεια ηρεμιστικου) απο το σοκ της επαφης με τους ανθρωπους.
η προσπαθεια εγκαταλειφθηκε γιατι τα σκυλια ηταν τοσο καλα προσαρμοσμενα στο βαραθρο που κρυβονταν αποτελεσματικα και δεν ετρωγαν τα δολωματα με το ηρεμιστικο.
απεμειναν περιπου 10 σκυλοι, αποτελεσμα της φυσικης επιλογης.
η ιστορια ειναι πολυεπιπεδη σε προβληματισμους.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου